Proces diagnostyczny: Zaburzenia tikowe
Diagnoza
Rozpoznanie zaburzeń tikowych oparte jest na wywiadzie i obserwacji pacjenta. Zobiektywizowanie stopnia nasilenia tików ułatwi lekarzowi podjęcie decyzji dotyczących dalszego postępowania. Do tego celu służą: dane z wywiadu, aktualnie występujące objawy kliniczne, skale oceniające wpływ choroby tikowej na życie szkolne oraz skale oceniające współwystępujące zaburzenia. Badanie neurologiczne wykonuje się w celu odróżnienia tików od innych zaburzeń czynności ruchowych, np. padaczki, zaburzeń napięcia mięśni, stereotypii. Zawsze należy uwzględnić różne czynniki ogólnomedyczne oraz współwystępowanie dodatkowych zaburzeń psychicznych. Lekarz możne zlecić dodatkowe badania, które pozwolą wykluczyć inne choroby. Ważna jest ocena poziomu dyskomfortu i stresu doświadczanego przez dziecko i rodzinę.