Proces diagnostyczny: Stereotypie ruchowe
Diagnoza
U małych, normalnie rozwijających się dzieci proste ruchy stereotypowe występują powszechnie i zwykle ustępują samoistnie (np. kołysanie się, machanie rączkami, kręcenie głową, ssanie paluszka). Obecność ruchów stereotypowych może niekiedy wskazywać na nierozpoznany problem neurorozwojowy, szczególnie u dzieci między pierwszym a trzecim rokiem życia.
Aby odróżnić zachowania mieszczące się w normie od patologicznych rozpoznanie ustalane jest na podstawie danych pochodzących z wywiadu od rodziców/opiekunów dziecka oraz całościowej oceny klinicznej.
Stereotypie ruchowe należy różnicować z nieprawidłowymi ruchami mimowolnymi, czynnościami nawykowymi (np. ssanie kciuka, obgryzanie paznokci), z zaburzeniami ruchowymi pochodzenia organicznymi, trichotillomanią, tikami, zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi.
Wywiad oraz badanie neurologiczne pozwolą wykluczyć objawy innych schorzeń, które należy uwzględnić w diagnozie różnicowej.